Kookclub Sam–Sam

Als wethouder voor onze gemeente word ik regelmatig uitgenodigd om bij bijeenkomsten aanwezig te zijn, openingen te verrichten of om een lezing te geven. Zo werd ik in de nadagen van mijn wethouderschap uitgenodigd door Anita Dudok van Surplus Welzijn om mee te eten met de kookclub Sam–Sam.

Omdat ik Anita al eens eerder had ontmoet, bij de presentatie van het aanbod voor de zomerschool en ze daar erg enthousiast was over de activiteiten voor de senioren in Etten-Leur, ging ik graag op de uitnodiging in. Dat eten behalve een noodzaak ook een hobby van mij is, was natuurlijk een prettige bijzaak.

Op dinsdag 6 mei jl. toog ik naar het Pluspunt aan de Valpoort en werd daar gastvrij ontvangen door de aanwezigen van de kookclub en Anita. Ik kreeg een rondleiding en werd geïnformeerd over de club en de mensen die er lid van zijn, terwijl er nog gekookt werd en voorbereidingen getroffen werden. Het rook al goed en ik zag asperges die omzichtig behandeld en gekookt werden. Behalve ik waren ook de benedenburen van Albert Heijn, de beide heren Pollemans uitgenodigd. Met hun aanwezigheid steeg de toch al goede sfeer en er werden veel grappen gemaakt en gelachen.

Toen we aan tafel gevraagd werden kregen we een fraaie menukaart waarop met veel zorg het menu uit de doeken werd gedaan. Het voorgerecht was een heerlijke Lentesoep. Het hoofdgerecht bestond uit overheerlijke Asperges met ham, ei en hollandaisesaus en/of boterjus met gekookte aardappels. En als nagerecht een fraaie en tongstrelende Coupe Aardbeien Romanoff. Die Romanoff sloeg natuurlijk op de wodka die met de aardbeienmousse was vermengd. Voor degenen die het wensten waren er diverse soorten wijn.

Naarmate het diner vorderde stegen de sterke verhalen en de lachsalvo’s. iedereen genoot en vermaakte zich opperbest. Na het diner was er koffie/thee met een door kleinkinderen gebakken cupcake. Ook daar wisten we weg mee. Als uitsmijter hadden de heren Pollemans een behoorlijke bijdrage voor de clubkas. Die werd met veel enthousiasme in ontvangst genomen en mede bestemd voor het eindejaarsdiner. Niemand protesteerde vervolgens toen de heren Pollemans vertrokken vóór de afwas. Ik heb geprobeerd dat te compenseren door af te drogen en ben toen vertrokken, nadat ik iedereen hartelijk heb bedankt voor dit prettige samenzijn.

Het bijzondere van deze kookclub is niet zozeer de heerlijke gerechten die er gekookt worden, maar datgene wat eromheen gebeurt. Het koken is niet het doel van deze club. Maar het gezellig samenzijn. Bij de leden zijn er nogal wat alleenstaanden, die er lang niet zoveel plezier aan hechten om uitgebreid voor zichzelf te koken. Nu halen ze alles uit de kast om een ander te verwennen en die ander laat zich nu graag eens verwennen, terwijl ze anders thuis alleen gezeten hadden. Men eet meer en gezonder dan dat ze in hun eentje hadden gedaan. Daarnaast de sociale contacten, de gesprekken, de gemaakte grappen of het gedeelde verdriet die ervoor zorgen dat de kookclubleden op verschillende positieve manieren ‘gevoed’ worden. Kortom, een prachtig initiatief waar een heleboel mensen een klein beetje of een heleboel geluk uit putten. Het was een voorrecht om daar een keer deelgenoot van te zijn.

Hans Wierema
Wethouder
(Dit artikel verscheen ook in de Nieuwsbrief van Surplus)