Vluchtelingen en oorlogsgeweld, anno 2015

Vorige week heeft onze PvdA-fractie besloten dat het de hoogste tijd was een signaal te sturen naar het College, naar de inwoners van Etten-Leur, naar onze achterban en niet in de laatste plaats naar de vluchtelingen zelf die nu richting West-Europa vluchten.

De fractie worstelde met de gedachte ‘Wat kunnen wij doen?’. We worden daar ook op aangesproken en we krijgen vragen. “Hoe denken jullie daarover, wat is jullie mening?”

Dagelijks zien we de meest verschrikkelijke beelden van vaak gezinnen die huis en haard hebben verlaten met de kinderen aan de hand of op de arm, en die met een enkele rugzak de tocht lopend naar Duitsland zijn begonnen. Veelal overgeleverd aan mensenhandelaren met geen enkele compassie.

En wij? We kijken ernaar, we spreken onze afschuw uit en we verwachten van de leiders in Brussel dat zij ‘Het Probleem’ doen laten verdwijnen. Waarbij in onze media niet altijd duidelijk is of met het ‘Probleem’ ons probleem wordt bedoeld, of het probleem van de vluchtelingen zelf.

De mensen in West-Europa die zich bedreigd voelen door de komst van deze vluchtelingen, reageren als eersten. Men protesteert en laat negatieve geluiden horen. Dat dit gelukszoekers zijn, dat deze mensen de economie zullen ontwrichten, dat hun eigen economisch levensniveau wordt aangetast.

Gelukkig zijn er nu ook tegengeluiden van mensen die zich niet bedreigd voelen. Mensen die in de auto stappen en vluchtelingen gaan helpen, met vervoer, met voedsel en kleding. Mensen die laten weten dat deze vluchtelingen bij hen wél welkom zijn.

De geschiedenis herhaalt zich. Bij elke oorlog slaan er mensen op de vlucht. In Nederland is het nu zo’n 70 jaar geleden dat er oorlogshandelingen zijn geweest. Maar veel mensen in onze regio herinneren zich nog goed dat aan het begin van WOII er gevaar dreigde voor de bewoners van Breda. Toen zijn bijtijds veel inwoners, ouderen en gezinnen met kleine kinderen, te voet op de vlucht geslagen richting Antwerpen. Zij werden onderweg opgevangen en kregen een slaapplaats aangeboden door de lokale bevolking.

Veertig jaar geleden werd ons land geconfronteerd met Vietnamese bootvluchtelingen die het communistische regime in hun land ontvluchtten. In de loop der jaren (1970 – 1990) nam Nederland 16.000 vluchtelingen op. Ook Etten-Leur. Veelal mensen met een goede opleiding en allemaal met de instelling ‘dat ze iets willen maken’ van hun nieuwe leven in hun nieuwe vaderland. Deze Vietnamees-Nederlandse bevolking heeft zich prima geïntegreerd en heeft positief bijgedragen aan het Nederland zoals het nu is. Nog steeds gastvrij voor degenen die het nodig hebben… hoop ik.

We hebben als fractie een brief geschreven aan het College en de overige partijen gevraagd die brief met ons samen te ondertekenen. D66 en Ons Etten-Leur waren daartoe bereid. U vindt onze gezamenlijke brief aan het College hieronder.

Hans Wierema

Aan het College van B&W van Etten-Leur

Etten-Leur, 11 september 2015

Geacht College,

Het vluchtelingenprobleem raakt ons allemaal. De ondergetekenden weten niet of u als College al contact heeft gehad met het COA, om de helpende hand aan een groep vluchtelingen te bieden. Wij willen u en hen laten weten dat ze welkom zijn in Etten-Leur.

Wij zijn van mening dat huisvesting in de oorspronkelijke regio van de vluchtelingen de beste oplossing is. Maar zolang er grote groepen mensen, volwassenen, ouderen en kinderen op de vlucht zijn voor oorlogsgeweld, overgeleverd aan scrupuleuze mensenhandelaren, en nauwelijks te eten hebben, vaak te voet West-Europa willen bereiken, met alle verschrikkingen die hen onderweg overkomt, moeten wij hen de helpende hand bieden. Wij, in Etten-Leur, kunnen het verschil maken tussen leven en dood, wij kunnen hoop en troost bieden en laten merken dat ze welkom zijn.

We weten dat u al een behoorlijk opgave heeft met het huisvesten van de zogenaamde ‘statushouders’. Deze mensen hebben een andere huisvesting nodig dan de vluchtelingen die nu noodopvang nodig hebben. Noodopvang met gespecialiseerde hulp, waar het COA ervaring mee heeft.

Geacht College, wij zelf zijn ook bereid om de helpende hand toe te steken. Mede door het oproepen van onze achterban om hetzelfde te doen. Dit soort rampen, dit soort tragedies, eisen een solidariteit van volkeren onderling en van gemeenschappen zoals die in Etten-Leur. Wij kunnen samen het verschil maken.

PvdA	D66	Ons Etten-Leur
Hans Wierema	Jurriën Cerneus	Lia Boeren-Tak