Posters plakken

Op maandag 2 maart zijn Danny, Ghasem en Hans weer op pad geweest om onze posters te plakken op de publicatieborden verdeeld over de gemeente. Dit keer zijn het de verkiezingen op 18 maart voor de Provinciale Staten en die voor de Waterschappen, die de aanleiding zijn.

Een gouwe plek bij onze trouwe steun Frans Jongenelis aan de Concordialaan.

In dit digitale tijdperk is het een ouderwets gebeuren, dat plakken met kwast en behanglijm. Een trap mee in de aanhangwagen en een volle emmer met lijm. Drie en een half uur later zitten alle posters tegen de 18 borden (2 per bord) en hebben we alle hoeken van onze gemeente gehad.

Dit keer moesten we regelmatig over de posters van de vorige verkiezingen heen. Ook kwam het voor dat de plakkers van de PVV het niet zo nauw namen met de afspraken en dat de plakkers van 50Plus het waarschijnlijk niet zo goed meer zagen. We zijn er ondiplomatiek maar overheen gegaan.

Het vermoeden bestaat dat dit de laatste keer is geweest – het plakken. In andere gemeenten maakt men gebruik van zogenaamde digiborden of voorbedrukte borden. Een soort grootbeeld-tv laat alle partijen zien die meedoen aan de verkiezingen. In Etten-Leur wordt blijkbaar zo min mogelijk tijd en geld gestoken in de borden die door de gemeente geplaatst worden. De oude posters zitten er nog op en kapotte borden met gaten en scheuren worden niet vervangen of gerepareerd.

Nu weet ik dat onze wethouder financiën een hekel heeft aan onnodig geld uitgeven. Maar ik weet ook dat onze burgemeester wil dat haar dorp geen verrommelde indruk achterlaat.
Dus, College, wat wordt het? Gaan we mee in de vaart der volkeren en dus met het digitale tijdperk mee, of blijven we in dit Stenen Tijdperk?

Hans Wierema
Plakker, voor de laatste keer!