Werkloosheid

Ondanks dat we langzaam uit de recessie klimmen, blijft de werkloosheid in Nederland hoog. Dit is ook het onderwerp waar de meeste teleurstelling over heerst en waar de meeste meningen over bestaan. Iedereen heeft wel een oplossing over hoe we dit zouden moeten aanpakken.
Ik vrees alleen dat we af en toe vergeten dat iedere doelgroep zijn eigen problemen en uitdagingen heeft.

Mensen met een universitaire graad dwingen om asperges te steken, omdat er in hun vakgebied geen werk te vinden is? Zou ik in hun schoenen staan, zou ik me afvragen of iedereen zich wel beseft hoe hard dat klinkt als je jarenlang keihard gewerkt hebt om je papiertje te halen. Nachten doorhalen om je scripties af te krijgen, blokken en continue stress om verder te komen. Alles over hebben om te slagen en jezelf een goede toekomst te geven. Zij worden in een adem neergehaald, omdat ze vooral niet moeten denken dat ze meer zijn met hun “bevoorrechte” positie.

Natuurlijk: iedereen aan het werk, maar laat de keuze wel aan ieder mens zelf.
Soms wordt de keuze voor je gemaakt, omdat je ouders geen geld hebben om je studie te betalen of je gewoon niet aan de eisen kunt voldoen. Ook dan moet je je dromen volgen, alleen bewandel je een andere route dan iemand die wel door kan leren.

Een werkloos persoon met een universitaire achtergrond kan je werkervaring laten opdoen in zijn of haar vakgebied of je gaat in gesprek over een omscholing in een andere richting.
Iemand die werkloos is zonder hoge opleiding is ook niet minder of dommer, alleen is het traject en de mogelijkheden op de arbeidsmarkt anders. Met fysiek werk en eventuele thuisstudie kan je ver komen.

Er zijn een heleboel plannen gemaakt, er zullen er nog veel volgen en geleidelijk trekt ook de arbeidsmarkt weer aan. Dat valt en staat met de uitgaven die consumenten doen en de vraag die er is naar vakwerk.

Mijns insziens moeten we beginnen met de jongeren een eerlijke kans te geven om in te stromen op de arbeidsmarkt, door op school al te zorgen dat ze erkende ervaring opdoen op hun vakgebied en goed studie-advies, niet alleen gericht op hun wensen maar ook op de vraag van de arbeidsmarkt.

Ook de oudere werklozen moeten we een helpende hand toesteken door werkgevers te belonen als ze oudere werknemers aannemen.

Heb ik de oplossingen gevonden en is hiermee de werkloosheid verleden tijd? Ik ben bang van niet. We hebben nog een heel stuk te gaan in Nederland, maar laten we alsjeblieft zorgen dat we naar boven kijken en opklimmen uit het dal, in plaats van naar elkaar te staren en te wijzen.