Door op 15 september 2013

Open monumentendag


Voor de familie Van der Schenk, de nieuwe enthousiaste eigenaren van het pand van Jet van Ierssel aan de Oude Bredaseweg, was de Open monumentendag een mooie aanleiding te laten zien hoever ze intussen zijn gevorderd met de restauratie.

Wie voor het eerst binnen een kijkje nam, zag wat er nog moet gebeuren. Heel veel. Maar wie al eerder binnen was, en ik was dat een paar jaar geleden, zag wat er al gedaan is. Heel veel.

De kijkdag was voorbeeldig voorbereid. De kinderen zorgden met hun vrienden voor een hartelijke ontvangst met een drankje en een hapje, er waren plattegrondjes en toelichtingen op grote sheets, waar nodig lagen bouwhelmen klaar, waarschuwingen op de vloer voor zwakke plankdelen voorkwamen mogelijke drama’s, de Stichting Voeggarant verzorgde een demonstratie ambachtelijk voegen (wat een werk) en er hingen restauratiefoto’s van Léontine van Geffen.

Niet alleen de restauratie zelf is interessant om te volgen, maar zeker ook de manier waarop. Jeroen van der Schenk, gepokt en gemazeld in de wereld van de sociale media, zet bij de restauratie de sociale media langs alle kanten in. Om mensen bij het project te betrekken, om hulp in te roepen (variërend van ‘wie kan straks even komen helpen tillen?’ tot ‘heeft iemand hier een foto van?’), maar ook om het project – dat niet gesubsidieerd wordt – betaalbaar te krijgen en te houden. Dus kun je een dakpan doneren, of vriend van Monument076 worden. Of stakeholder. Maar ook worden met gespecialiseerde bedrijven wederkerige afspraken gemaakt: jij doet wat voor mij, ik doe wat voor jou als het gaat om promoten van je bedrijf. En het werkt. Hart van deze snel groeiende gemeenschap is de website, met vertakkingen naar facebook en twitter. De Erfgoedstem wijdde er in augustus een artikel aan.

Het plezier en de energie spat eraf en ik denk zomaar dat de politiek hier nog veel van kan leren als het gaat om nieuwe manieren van mensen met elkaar verbinden, dingen van de grond krijgen en organiseren, resultaten boeken. Maar daar is wel een andere manier van denken voor nodig. Een manier van denken die van oudsher meer past bij de open civil society en de traditie van het praktische nabuurschap, dan bij de gepolariseerde wereld van de politiek, waar het steeds minder over actie en steeds meer over besturen gaat.